Οι μαθητές γράφουν ποιήματα

Η μνήμη…

Η μνήμη σέρνει ήχους απ΄το χθες
σαν άνεμος που ψιθυρίζει ευχές
κλειστή σε κάδρο, μα πάντα ζωντανή
φλόγα που καίει μέσα στη σιωπή

Η μνήμη στάζει φως μέσα στο σκοτάδι
σαν παλιό τραγούδι ξεχασμένο μες στο χάδι
στο βλέμμα γράφει λόγια της ψυχής που
δεν τα σβήνει ο χρόνος ούτε η σιωπή της γης

Μνήμες παλιές σαν άνεμος γλυκός
στο νου γλιστράω μες στου καιρού το φως
σκιές και γέλια, μιας ζωής στιγμές
φυλάγονται βαθιά σαν προσευχές

Η Μνήμη ανθίζει στις γωνιές του νου
σαν γιασεμί στο δρόμο του ποταμού
με μιας γυρνάει χρόνια μακρινά
και ζωντανεύει πρόσωπα ξανά

Από τους μαθητές του Α3: Δημήτρη Καφφετζάκη, Έντι Κεβάνι, Γιάννη Κοντογιάννη, Στέλιο
Μαθιουδάκη

Αφήστε μια απάντηση